فلیپ پینل و درمان اخلاقی
امروزه فیلپ پینل را به خاطر کوشش هایی که در زمینه ی بهبود شرایط بیماران روانی انجام داده است، میشناسیم. همچنین درمان اخلاقی را نیز به او نسبت میدهند. قبل از اقدامات او بیماران روانی را در تیمارستان هایی نگهداری میکردند که شبیه به زندان بودند. آنها را زنجیر میکردند و شکنجه میداند زیرا فکر میکردند که جن و شیطان در بدن آنها وجود دارد و اعمال آنها را کنترل میکند. احتمالا اصطلاح دیوانه زنجیری را شنیده اید. این اصطلاح خود برگرفته از زمانیست که اینگونه رفتار ها با بیماران روانی انجام میشد.
پینل در سال ۱۷۹۴ به سرپرستی بیمارستان روانی بی ستر در پاریس که مخصوص بیماران روانی مرد بود انتخاب شد. برخلاف تنبیه و شکنجه که در درمان بیماران روانی و عقب مانده ذهنی در آن دوران رایج بود، پینل به دلجویی از بیماران پرداخت و برای آنان برنامه‌های تفریحی و گردش در نظر گرفت. انگیزه پینل برای خدمت به بیماران روانی این بود که یکی از دوستانش دچار کسالت روانی شد و او را به زنجیر بسته بودند. فیلیپ پینل از دیدن این منظره متأثر شد و به فکر افتاد به این بیماران کمک کند. پینل در کتاب خود موسوم به بیماریهای روانی چنین متذکر شد که دیوانگی هم نوعی بیماری است، منتهی بیماری از نوع روان نه جسم ، و باید آنها مداوا شوند. و همیشه همان توجهی را که نسبت به مداوای مبتلایان به امراض جسمی به عمل می آورد، نسبت به آنان نیز معمول می داشت.
درمان اخلاقی یا مورال تریتمنت
روشی که پینل استفاده کرد بعدها به درمان اخلاقی مشهور شد، زیرا پینل بود که زندان را تبدیل به بیمارستان کرد. پینل بعد از اینکه به عنوان آزمایش غل و زنجیر از گردن بیماران برداشت، عده ای که بیماران را جانوران می‌پنداشتند، گمان کردند که خود پینل نیز دیوانه است، اما در کمال شگفتی دیدند این آزمایش نتایج نیکوئی به بار آورد. بسیاری از مردمانی که سال‌ها بود آنها را دیوانه می‌پنداشتند و کسی امیدی به بهبودی شان نداشت وقتی از بند رها شدند و در اتاقک‌های پاکیزه با آنها به مهربانی رفتار شد، بهبود یافتند و از بیمارستان مرخص شدند.